با این که هم استعداد آن را دارند و هم هوش و هم پشتکار و هم غیرت دینی و اسلامی. در حالیکه با کمی طراحی درست در لباس به نحو شایسته‌ای می‌توانند در سطوح خارجی افتخار آفرینی کنند مگر نه اینکه نصف مدالهای المپیک مخصوص زنان می باشد و حضور پر قدرت یک کشور در زمینة ورزش در سطح جهانی به ویژه المپیک نشان دهندة قدرت و صلابت آن کشور است (کاری که ابرقدرتهایی چون آمریکا، روسیه و چین انجام می‌دهند) چرا ما باید در این امر فقط با نصف توان خود ظاهر شویم آیا دلیل آن قوانین شرع ماست. اگر این گونه است چرا ورزشهای دیگری که شاید اندام و اعضای بدنی زنان نیز معلوم است (نظیر کاراته، وشوو، تکواندو و ...) شرع اجازه داده است، آیا فقط به خاطر فشارهای نقض حقوق بشر در ایران است؟
پاسخ:
در خصوص ورزش زنان درداخل یا خارج از کشور دو مسئله حائز اهمیت است. یکی جنبه شرعی و این آنکه باید نوع ورزش و نحو حضور زنان در میادین ورزشی با شأن و شئونات اسلامی و دینی زنان جامعه هماهنگی و همسویی داشته باشد.
حال ممکن است در تطبیق این شرایط افراط و تفریط بشود. گروهی به انگیزه مسایل شرعی و دینی محدودیتهایی برای حضور زنان ایجاد کنند و عده ای دیگر با طرح عدم اشکال شرعی و با سهل و آسان گیری و حذف بسیاری از قیود و حساسیتهای بی‌پروا طرفدار حضور گسترده و همه‌گیر و همه جانبه زنان در عرصه‌های مختلف ورزشی در داخل و خارج از کشور باشند در هر طرف احتمال افراط وجود دارد، هم در قشر مذهبی و متدین و هم در دیگران و متولیان امور ورزشی و طرفداران ورزشی و حضور مقتدرانه زنان در میادین ورزشی.
ما نیز همانند شما طرفدار حضور مقتدرانه و با صلابت زنان در عرصه‌های ورزشی هستیم و معتقدیم زنان نیمی از جامعه هستند که اگر به درستی در عرصه های گوناگون سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ورزشی وارد بشوند قادرند افتخاراتی بیافرینند اما می‌گوییم حضور زنان در نوع ورزشها و نحوه حضور آنان باید بگونه‌ای باسد که نشانگر و نمایشگر قداست دین و دیانت و مروج شریعت نبوی باشد و موجب هتک حرمت دین و مقررات و احکام دینی و نیز تحریک و تحریص غرایز و تمایلات جنسی و غیر اخلاقی گناه و مفسده نباشد. اگر این جنبه ها لحاظ شود منعی برای حضور در میادین ورزشی نمی‌بینیم و هر جا که این امکان وجود نداشته باشد ترجیحاً باید حضور نداشته باشیم. همچنانکه ورزشکاران ما از مسابقه با اسرائیل در همه میادین ورزشی اجتناب می‌کنند زیرا اسرائیل را مشروع نمی دانند و به رسمیت نمی شناسیم. حضور در میدانی برای ما مشروعیت دارد که با احکام دینی در تضاد و تعارض نباشد و مفسده ای نیز به دنبال نداشته باشد و این منحصر به زنان نیست برای مردان نیز چنین است ولی در سطح جهان چنین حضوری برای زنان مشکل است و زمینه های فراوانی نیاز دارد.
مسأله دیگر فرهنگ سازی است. ممکن است حضور زنان در بسیاری از ورزشها و میادین ورزشی با تمهیداتی که اندیشه بشود اشکال شرعی نداشته باشد ولی این حضور نیازمند فرهنگ سازی است. بدون فرهنگ سازی و زمینه سازی مناسب جامعه در برابر مسایل جدید عکس العمل نشان می دهد و به مخالفت برمی خیزد ابتدا باید فرهنگ سازی برای همگان روشن شود چنین حضوری با چنان شرایط خاصی منع شرعی ندارد و ضرورت اجتماعی و بین المللی نیز چنین حضوری را می طلبد.
بنابراین برای حضور همه جانبه زنان در عرصه های ورزشی دو کار باید انجام بشود:
1ـ شناسایی ورزشها و رشته هایی که حضور زنان با شرایطی خاص منع شرعی ندارد.
2ـ فرهنگ سازی برای این حضور.
شما جوانان برومند کشور در هر زمینه می توانید نقش ایفا کنید.
پاسخگویی
زنده
:جستجو