کلمه زن معنی زبونی و خواری و پستی و بیخردی را می‏داد؛ در ادبیات هر زبانی نظم و نثر بسیار در ناشایستگی و فساد زن یافت می‏شود که کاشف از طرز تفکری است که پیشینیان در خصوص وی داشته‏اند.

 روزی که خورشید اسلام در افق بشریت سرزد، زن همان موقعیت اجتماعی را داشت که اجمالاً گفته شد. جهان آن روز در خصوص زن جز یک مشت افکار خرافی و نادرست و رفتار ظالمانه چیزی دیگر نداشت و مردم (حتی خود جنس زن) برای این طبقه مرتبه و حقی قائل نبودند و او را موجودی پست که برای خدمتگذاری انسان شریف (یعنی مرد) آفریده شده می‏دانستند. اسلام با تمام قوا با این افکار مخالفت کرده برای زن حقوقی را بشرح ذیل مقرر کرد:

 1. زن یک انسان واقعی است و از یک جفت انسان (زن و مرد) آفریده شده و خصائص ذاتی انسان را دارد و در مفهوم انسانیت مرد را بر او امتیازی نیست خدای متعال در کلام خود می‏فرماید: (یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَأُنثَی)؛{1} ای مردم ما شما را از زن و مرد آفریدیم» و در آیه دیگر می‏فرماید: (أَنِّی لَا أُضِیعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْکُمْ مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَی بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْضٍ)؛{2} من عمل هیچ عمل کننده‏ای از شما را، زن باشد یا مرد، ضایع نخواهم کرد؛ شما هم نوع هستید و هم از جنس یکدیگرید».

 2. زن مانند مرد عضو کامل جامعه است و شخصیت حقوقی دارد.

 3. زن چنانکه خویشاوندی طبیعی دارد خویشاوندی قانونی و رسمی نیز دارد.

 4. دختر؛ فرزند است چنانکه پسر فرزند است، فرزندان دختر مانند بچه‏های پسر فرزندند و از این روی زن نیز چون مرد از خویشان سببی و نسبی مانند پدر و مادر ارث می‏برد.

 5. زن استقلال فکری دارد و می‏تواند در زندگی خود هرگونه تصمیمی بگیرد و در حدود شرعی به میل و انتخاب خود شوهر کند و آزادانه بی آنکه تحت ولایت و سرپرستی پدر یا شوهر باشد زندگی نماید (البته باستثنای دختر باکره)؛ و هر شغل مشروعی را که بخواهد انتخاب کند. زن استقلال عملی دارد و کار و کوشش او محترم است می‏تواند مالک شود و ثروت خویش را خود بدون سرپرستی و دخالت مرد اداره نماید، و از مال و حقوق فردی و اجتماعی خویش دفاع نماید و می‏تواند بر نفع یا ضرر دیگران شهادت دهد، و جز در مسئله آمیزش جنسی (که در آن بر طبق پیمان زناشویی باید شوهر خود را اطاعت کند) هر کار دیگری که برای شوهر انجام دهد دارای ارزش است و می‏تواند در برابر آن اجرت مطالبه کند.

 6. مرد نسبت به زن حق هیچگونه تحکم و تعدی ندارد و هر تعدی که در مورد مردان قابل تعقیب است درباره زن نیز قابل مجازات و تعقیب می‏باشد.

 7. زن شخصیت معنوی دینی دارد و از سعادت اخروی محروم نیست. اسلام مانند برخی آیین‏ها و اقوام نیست که زن را مانند یک شیطان و نومید از رحمت خداوندی می‏دانند. خداوند متعال در کلام خود می‏فرماید: (مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنثَی وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاةً طَیِّبَةً وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ)؛{3} هر کس کار شایسته و نیکویی انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن در حالی که مومن است، او را به حیاتی پاک و زندگی پاکیزه زنده می‏داریم و پاداش آنها را به بهترین اعمالی که انجام می‏دادند، خواهیم داد. حتی ممکن است بر اساس آیه شریفه (یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَأُنثَی وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوباً وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ)؛{4} یک زن در سایه تقوی و دین به هزاران مرد امتیاز و تقدم جوید.{5}

 [1].سوره حجرات، آیه 13.

 [2].وره آل عمران، آیه 195.

 [3].سوره نحل، آیه 97.

 [4].سوره حجرات، آیه 13.

 [5].با استفاده از آموزش دین، علامه طباطبایی (ره).