اگر زن بتواند با حفظ شئونات اسلامی در جامعه حاضر شود، حضور او منافاتی با احکام عالیه اسلامی نخواهد داشت، و حتی در بعضی مواقع، لازم هم هست. مانند متخصصان پزشک زن، مربیان زن، پرستاران زن که به حل و فصل امور زنان میپردازند. ولی به تجربه ثابت شده است چون زنان وجودی حساس و لطیف دارند، فعالیتهای وسیع در خارج از منزل به سلامت جسم و روان آنها لطمه وارد میسازد. از این جهت است که مولای ما فرمودهاند:
«زن ریحانه است، کارهای سخت را بر عهدة او واگذار ننمایید.» با این حال اختیار با خود بانوان است که بخواهند با حفظ شئونات به امور مشکل بپردازند یا نپردازند.
البته همه اینها در صورتی پسندیده است که وظیفه اصلی زن را تحت الشعاع قرار ندهد. زیرا تربیت فرزند از بزرگترین و مهمترین مسئولیتهای زن است. گر چه امروزه متأسفانه جامعه ما راه جوامع غربی را میرود و آن وظایف را سبک و بی اهمیت میداند ولی خدا کند که تا به سرنوشت شوم غربیها دچار نشده است، به خود آمده و فرزندان بیگناه را دریابد.